Is dat alles? Iedereen stelt deze vraag weleens op z’n werk. We spraken 5 verschillende mensen die het aandurfden om het roer in hun carrière om te gooien. "Als ik nu nog eens 500 of 600 euro per maand minder verdien, dan red ik het ook."

Van bewegingswetenschapper naar basisschooljuf

Bron: EenVandaag

Rinske Nijland heeft al een hele carrière achter de rug. Ze begon als ergotherapeut, werd daarna bewegingswetenschapper, promoveerde en is daarna 10 jaar lang senior onderzoeker geweest. Zo deed ze onderzoek bij een revalidatiecentrum naar het herstel na een beroerte en nu staat zij als juf voor de klas.

Nijland komt uit een onderwijsfamilie, maar is altijd geadviseerd om verder te kijken dan het klaslokaal. "Zelf heb ik het altijd wel interessant gevonden, maar het is absoluut niet van huis uit gestimuleerd om het onderwijs in te gaan. Toch ging ik op mijn 41ste het onderwijs in."

Haar grootste motivatie is het lerarentekort. Ze heeft zelf drie kleine kinderen en heeft het aan den lijve ondervonden hoe veel impact het tekort heeft. Dat was voor haar de reden om zichzelf om te scholen. Ze volgt nu een lerarenopleiding met andere zij-instromers.

Qua salaris is ze er naar eigen zeggen "honderden euro's per maand op achteruit gegaan", dat was dan ook voordat ze zich liet omscholen de moeilijkste overweging. "Uiteindelijk vind ik het belangrijker dat ik met veel plezier naar mijn werk ga, want dat doe ik dagelijks, dan dat ik dat weekendje extra nog weg kan."

Van presentator naar eigenaar van een bierwinkel

Bron: EenVandaag

Presentatiewerk, dat was wat Gert-Jan Jansen (55) altijd deed. Hij begon als diskjockey met een drive-in show. "Maar na 88.000 keer Meat Loaf met Paradise by the Dashboard Light draaien was het tijd voor iets nieuws."

Het werden congressen, bijeenkomsten en wat televisieprogramma's van regionale omroepen. "Vorig jaar heb ik besloten om dat maar aan de wilgen te hangen," zegt hij trots, "en me volledig te concentreren op een hobby die 7 jaar geleden begonnen." Wat dat was? Een winkel met alleen maar Nederlands bier.

Een gewaagde keuze, want Jansen zit diep in de schulden door wat tegenslagen in het leven, waaronder de coronacrisis en een burn-out. "Soms heb ik geen geld om boodschappen te doen."

Maar de ondernemer blijft erg positief. "Ik overleef het omdat ik het stapje voor stapje wil doen. De winkel geeft mij regelmaat, ik sta vier dagen per week in de winkel. Ik hoop echt dat het lukt."

Van kok in luxe restaurants naar vuilnisman

Bron: EenVandaag

De 51-jarige Daniël van der Gragt heeft altijd in de keuken gestaan, maar was er op een gegeven moment wel klaar mee. Het leek hem helemaal te gek om achterop een vuilniswagen te staan: "Dat heb ik een tijd gedaan, lekker zakken achterin gooien. Maar op een gegeven moment moest ik aan mijn lichaam denken, want je bent helemaal kapot aan het einde van de dag. Het is toch ongeveer 3.000 kilo dat je per dag de wagen in gooit."

Dat was voor hem het moment om zijn groot-rijbewijs te halen. "En nu zit ik zelf op de waggel. Ik heb het echt naar mijn zin." Hij zit nu drie dagen per week op de waggel, waar hij nu vooral zelfstandig grote containers leegt: "30.000 kilo vuilnis ophalen per dag, heerlijk!"

Als kok was hij alleen maar aan het koken, nu heeft hij meer afwisseling in zijn werk. Zo werkt hij veel zelfstandig en kan hij zelf in grote lijnen zijn eigen dagindeling bepalen.

En ondanks dat hij veel minder verdient als vuilnisman, zou hij iedere dag weer voor deze switch kiezen. "Ik doe gewoon mijn ding en als ik nu nog eens 500 of 600 euro per maand minder verdien, dan red ik het ook. Daar pas ik mijn leven wel op aan."

Van bioloog naar conducteur in de trein

Bron: EenVandaag

Voor sommigen is het misschien wel een droombaan: bioloog zijn. Lekker onderzoek doen naar natuur en milieu. Na veel open dagen bezoeken van universiteiten en hogescholen dacht Geertmarie de Gelder (42) ook echt dat het iets voor haar zou zijn.

Ze deed de opleiding, kreeg een baan aangeboden op dezelfde universiteit en werkte er een tijd. Ze begon ook nog voor haar zelf, maar eigenlijk werd ze echt nooit heel blij van.

"Van het vrijwilligerswerk dat ik erbij deed op een festival, kreeg ik pas echt energie", vertelt ze. "Fysiek bezig zijn, zelfstandig werken en problemen snel oplossen. Dat wilde ik graag, had ik bedacht. Ik reisde veel met de trein en vroeg me toen af: conducteurs, wat doen die eigenlijk."

Er bleken vacatures en in opwelling stuurde ze een solliciatiebrief. En binnen een paar dagen kon ze op gesprek. "Ik werd eigenlijk meteen aangenomen", vertelt ze. Na jaren wetenschapper te zijn geweest, moest haar omgeving even aan de ommezwaai wennen. "Ja, die waren wel heel verbaasd. Maar ze vonden het ook leuk." Inmiddels staat De Gelder alweer 7 jaar in de trein, met plezier.

Van docent drama naar kroegeigenaar en docent

Bron: EenVandaag

Als kleine Sylvia wilde Sylvia van Raay niets lever dat actrice worden. Ze deed de theateropleiding en werd vervolgens docent drama. Jarenlang stond ze voor de klas. Tot er verschillende dingen in haar leven gebeurde die haar aan het denken zette.

"Ik kreeg een auto-ongeluk, waar ik gelukkig goed uitkwam, maar het had erger kunnen aflopen. En mijn vader overleed. Ik had toen het gevoel dat mijn leven niet meer van mij was. Ze nam onbetaald verlof op. "Toen ben ik een paar maanden naar Curacao gegaan en een paar maanden naar Colombia. Dat deed me goed."

Twee vrienden van haar wilde op dat moment een kroeg in Zwolle beginnen. "Ik hielp ze op afstand op het op te starten. Maar met die twee vrienden liep het niet goed af." Daarna werd Van Raay benaderd door een bierbrouwerij, die haar nog kende. Of ze bij 't Kroegje wilde kijken. Ze werd opslag verliefd. Dat is nu zo'n 7 jaar geleden.

Het opstarten van de kroeg was totaal niet makkelijk. "De oude uitbaters namen hun klanten mee", vertelt Van Raay. Maar het is gelukt. "Ik heb van mijn hobby mijn werk gemaakt." Het onderwijs is ze nog steeds niet zat. "Ik geef nog 2 dagen per week les en dat zal ik misschien ook tot mijn pensioen blijven doen."